بازیگر فیلم «غریب» عنوان کرد:
همیشه خود را مدیون شهدا میدانم
(سینماآفیس) – حسام محمودی گفت:دلبستگی من به شهدا در وجودم نهفته است و همیشه خود را مدیون آنها میدانم. این تعلقات در ذهن و باور من نقش بسته است.
حسام محمودی بازیگر فیلم سینمایی «غریب» در گفتگو با صبا، درباره چگونگی حضورش در این فیلم اظهار کرد:
احسان سجادی دستیار محمدحسین لطیفی برای حضور در فیلم سینمایی «غریب» از من دعوت به عمل آورد.
وی به من گفت که این کار قرار بوده در ابتدا سریال باشد اما به دلایلی تبدیل به اثری سینمایی شده است.
او گفت که بابک حمیدیان قرار است نقش اول فیلم را بازی کند اما در کنار نقش اصلی کاراکترهای وجود دارد که بسیار تعیین کننده در فیلم هستند.
یکی از اینها سید آقا میر بود که قرار شد من آن را بازی کنم.
وی افزود:
وقتی به دفتری که «غریب» در آن تهیه می‌شد مراجعه کردم به من فیلمنامه کامل را ندادند
حتی حمیدیان هم متن کامل را نداشت زیرا حامد عنقا (نویسنده و تهیه‌کننده) معتقد بود که بازیگر نباید متن کامل را در اختیار داشته باشد.
برای مدتی مشغول فیلمنامه‌خوانی بودیم و یک هفته قبل از آغاز فیلمبرداری وارد لوکیشن شدیم.
در ادامه حوادثی در کشور رخ داد که منجر به اتفاقات ناخوشایند شد.
این موضوع روی کار تاثیر منفی گذاشت.
برای نمونه به ما اجازه ورود به پادگان را ندادند، حتی اجازه اسلحه و انفجار به ما داده نشد.
این بازیگر ادامه داد:
پروژه‌های سینمایی پشت سر هم در حال تعطیلی بود اما در چنین وضعیتی قرار بود این کار به هر طریق ممکن تولید شود.
دو دلیلی که باعث شد من این نقش را بپذیرم ابتدا موضوع فیلم که که به شهدا نظر داشت و دوم اعتمادی بود که به احسان سجادی دستیار فیلم کردم.
به هر حال به دلیل طولانی شدن پروژه بسیاری از نقش‌ها شروع به کوتاه شدن شد که یکی از آنها به کاراکتر من مربوط می‌شد.
این وضعیت به گونه‌ای ادامه پیدا کرد که من در پایان فیلمبرداری به آقای لطیفی گفتم که گران‌ترین هنرور سینمای ایران شده‌ام
زیرا دستمزد زیادی به من داده شد اما میزان حضورم در فیلم بسیار اندک بود!
وی اعلام کرد:
بزرگواری که من نقشش را بازی کردم در قید حیات است.
وی در زمان فیلمبرداری کنارمان حضور یافت و ما با او گفت‌وگو داشتیم.
بازی در این فیلم به من فهماند با وجود اینکه ۱۲ سال است در سینما فعالیت دارم با این فضا بسیار غریبه هستم
زیرا میزان دوری از راستی در این کار، گاه به اندازه‌ای زیاد است که باعث می‌شود از کاری که انجام می‌دهم و برای آن سالها زحمت کشیده‌ام و درسش را خوانده‌ام بدم بیاید!
