برگزیده چهره سال هنر انقلاب در گفت‌وگو با سینماآفیس:

انقلاب ما تفکر است و هنر آن نیز باید تفکر ایجاد کند

(سینماآفیس) – « گلستان جعفریان » یکی از نویسندگان شناخته شده در عرصه ادبیات پایداری و انقلاب اسلامی و یکی از برگزیدگان چهره سال هنر انقلاب در گفت‌وگو با سینماآفیس از مسیر سختی که طی کرده سخن گفت.

به تکرار نرسیدم

از سن ۱۸ سالگی شروع به نوشتن کردم. اولین سفر کاری من با راهیان نور بود. آن زمان با وجود سن کمی که داشتم روح حاکم در فضای جنگ را در این سفر با تمام وجودم حس کردم. سال ۱۳۷۰ بود و زمان زیادی از پایان جنگ نگذشته بود. بعد از آن سفر با توجه به تاثیری که در من گذاشته بود، تصمیم گرفتم وارد حوزه ادبیات پایداری و ادبیات انقلاب شوم و در این حوزه بنویسم. این عرصه برایم سرشار از مفاهیم، تفکرات و سوالات زیادی بود. با توجه به مطالعات محیطی که داشتم، مطالعاتی همچون روبه رو شدن با انسان‌هایی که تا پای جان برای وطنشان، هدفشان و عقایدشان ایستادند و در نهایت شهید شدند، توانستم به سوالاتم پاسخ دهم. خب اکثر نویسندگان با چند کتابی که می‌نوشتند، معتقد بودند که شهدای ما و اینکه چگونه شهید شدند، داستان و روایتشان یک شکل است و می‌گفتند ما به تکرار رسیدیم. اما من به این تکرار نرسیدم. به نظر من هر کدام از این شهدا یک سبک و سیاق و یک مسیر متفاوت و یک سلوک خاصی داشتند. این توفیقی بود که من همچنان در این مسیر بمانم و بنویسم و آن را غنیمت می‌شمارم.

انقلاب ما یک تفکر است

انقلاب ما یک تفکر است. به اعتقاد من هر انقلابی پایه و ساختارش بر اساس مجموعه‌ای از اصول و تفکر است. آنچه در ادبیات پایداری و ادبیات انقلابی پیدا کردم، یک نگاه معناگرایانه به زندگی بود. به بیان ساده‌تر یک فرد هدفش را روی رشد خود می‌گذارد و این هدف را در زندگی جستجو می‌کند، مسلما هر آنچه که در این مسیر پیش می‌آید، با این نگاه و بینش به آن توجه می‌کند که هر سختی و هر شرایط نامطلوب را می‌تواند درون خودش حل و فصل کند، و نه تنها تفکرش دچار سختی و فرسایش زمان نمی‌شود، بلکه همچنان به تفکراتش معتقد و پایبند است. این مهم است که این فرد چطور این تفکرات را زنده نگه داشته است. به طور مثال «حسین صفایی» در دهه ۶۰ در جبهه قطع نخاع می‌شود، و در حال حاضر در سن ۷۰ سالگی در بستر بیماری همچنان به تفکراتش پایبند است و دچار فرسایش زمان و تحت تاثیر شرایط پیچیده تبلیغی، اعتراضی و نگاه‌های متفاوتی که وجود دارد، نمی‌شود. به نظر من این مهم است. از این منظر احساس می‌کنم ادبیات پایداری باید به اصل شهدای انقلاب، شهدای ۸ سال دفاع مقدس پایبند باشد و آن نوع تفکر را زنده نگه دارد و حتما راهنما و الگوی خوبی برای کسانی خواهد بود که با این چالش و تبلیغات دچار هستند.

قهرمانان آثار من

شما ممکن است با یک رزمنده‌ای که در جبهه بوده است، روبه رو شوید که کار خودش را زیر سوال می‌برد و می‌گوید می‌توانستم شکل دیگری زندگی کنم و چند سال از عمرم را در اسارت نباشم. اینکه در گذر زمان هنوز به آن نوع تفکر و آن نوع انتخاب پایبند باشند و برای این کارشان دلیل داشته باشند، مهم است. من در آثارم دنبال چنین افرادی هستم. هنر انقلاب بیشتر باید در این زمینه متمرکز باشد، همه کسانی که رفتند و جانشان را دادند، قابل توجه، تحسین و احترام هستند. به نظر من باید به سراغ اینگونه افراد برویم که روی تفکراتشان محکم ایستاده اند. قهرمانان آثار من از این دست از افراد هستند.

هنر انقلاب باید تفکر محور باشد

هنر انقلاب باید تفکر محور باشد. آن تفکر جانبازی که سال‌ها پیش قطع نخاع شده و همچنان بر تفکرات خود پایبند است. معیار باید اینگونه افراد و تفکرات باشد. من یک هنرمند هستم. هنرمند یعنی اینکه نگاه‌ها و نظرات مختلف را ببینی. من هم از این قاعده مستثنی نیستم و تفکرات منتقدانه را می‌بینم، اما معیار من «حسین صفایی» است، آن جانباز قطع نخاع که سال‌ها در بستر بیماری است و با گذشت زمان و چالش‌های گوناگون همچنان بر تفکرات خود پایبند است. معیار برای من در هنر انقلاب این انسان است.

انتهای پیام/