«هزار و یک شب» با انتقادات شدید موفق میشود؟
سینماآفیس: منتقدان از برنامه جدید شبکه نسیم با حضور محسن کیایی و جناب خان بشدت به این برنامه تاختهاند.
هزار و یک شب
پایگاه خبری سینما آفیس گزارش میدهدبرنامه «هزار و یک شب» شبکه نسیم بهعنوان یکی دیگر از مصادیق هدررفت منابع مالی در رسانه ملی، نمادی از بحران خلاقیت و بیتوجهی به نیازهای واقعی مخاطبان است. این برنامه، که با تقلیدی ناشیانه از تولیدات موفقی همچون «خندوانه» شکل گرفته، نهتنها هیچگونه نوآوری یا ارزش افزودهای ندارد، بلکه در مسیر تکرار کلیشهها، وقت و سرمایه مردم را تلف میکند.
«هزار و یک» بهجای ارائه محتوای نوآورانه، به کپیبرداری از برنامههای گذشته بسنده کرده است. از طراحی دکور و سبک اجرا گرفته تا نوع تعامل با مخاطب، همهچیز تداعیگر نسخهای کمرمق از «خندوانه» است. درحالیکه برنامههای موفق با خلاقیت، نیازسنجی و تعامل با مخاطب ساخته میشوند، این برنامه بدون هیچ درکی از هویت مستقل، تنها بر پایه تقلید سطحی استوار شده و در این مسیر نیز ناکام بوده است.
در شرایطی که کشور با چالشهای اقتصادی و محدودیت منابع دستوپنجه نرم میکند، تخصیص بودجههای کلان به تولید چنین برنامههایی جای تأمل دارد. آیا بهتر نیست بهجای حمایت از پروژههای کمارزش و بیهدف، منابع به سمت تولیدات فرهنگی ارزشمند و اثرگذار هدایت شوند؟ «هزار و یک» نهتنها بیتوجهی به انتظارات مخاطب را نشان میدهد، بلکه ضعف در برنامهریزی و مدیریت منابع در رسانه ملی را نیز برجسته میکند.
برنامههایی نظیر «خندوانه» به دلیل فهم دقیق از نیازهای مخاطب و ایجاد محتوای هدفمند توانستند به موفقیت دست یابند. اما «هزار و یک» صرفاً با استفاده از المانهای سطحی و تکراری، تلاش کرده همان مسیر را طی کند، بدون آنکه بتواند تجربهای لذتبخش یا معنادار برای مخاطب خلق کند. این برنامه نه طنز مؤثری دارد، نه محتوا و نه حتی انرژی لازم برای جذب بیننده.
«هزار و یک» آینه تمامنمایی از افول خلاقیت و ابتکار در رسانه ملی است. اگر قرار است تلویزیون همچنان جایگاهی در میان مخاطبان ایرانی داشته باشد، نیازمند تغییرات اساسی است؛ از مدیریت گرفته تا حمایت از ایدههای نو. اکنون زمان آن رسیده است که بودجهها به سمت تولیداتی هدایت شوند که ارزش وقت و هزینه مردم را داشته باشند. تلویزیون باید بستری برای کشف استعدادها و تولید محتواهای خلاقانه باشد، نه بازتولید مکرر کلیشهها.
منتقدان معتقدند که «هزار و یک» نهتنها گامی در جهت پیشرفت برنامهسازی نیست، بلکه نقطهای برای بازنگری در مسیر رسانه ملی محسوب میشود. اگر این روند ادامه پیدا کند، اعتماد و علاقه مخاطبان به تلویزیون بیش از پیش کاهش خواهد یافت.