کارگردان «فیلم سه‌کام حبس»؛
خرید موادمخدر آسان‌تر از خرید نان است
(سینماآفیس) – ساسان سالور با اشاره به اینکه
بیش از سه سال از ساخت فیلم «سه کام حبس» می‌گذرد، تأکید کرد:
قصه‌ای که این فیلم روایت می‌کند
همین امروز هم می‌تواند واقعیت داشته باشد
و به نظر من این فیلم تاریخ مصرف ندارد.
ساسان سالور تهیه‌کننده فیلم سینمایی «سه کام حبس»
که به تازگی در سینماهای کشور اکران شده،
در گفتگو با ایلنا، اظهار داشت:
از آنجا که «سه کام حبس» اساساً فیلمی قصه‌گو است با وجود قصه تلخی که دارد من فکر می‌کنم می‌تواند مخاطب خود را پیدا کند
و از طرفی در سال جدید با اکران نوروز شاهد بودیم که استقبال خوبی از فیلم‌ها صورت گرفت و این برای ما امیدوارکننده بود.
سالور خاطرنشان کرد:
در سالیان اخیر فیلم‌های کمدی پرفروشی را شاهد بودیم و امیدوارم کم‌کم شرایطی ایجاد شود
که فیلم‌های اجتماعی هم بتوانند راه خود را در جلب نظر مخاطبان پیدا کنند
و شاهد فروش بهتر این آثار باشیم تا بخش خصوصی
بتواند هزینه‌ای که انجام داده را بدست بیاورد
و میل و اشتیاق سرمایه‌گذاری در سینما برای بخش خصوصی نیز ایجاد شود.
وی افزود:
برای «سه کام حبس» یک بار در دولت قبل پروانه نمایش گرفتیم و در دولت جدید
دوباره فیلم مورد بازبینی قرار گرفت و اصلاحاتی برای فیلم تعیین شد
که این اصلاحات را انجام دادیم اما خوشبختانه آسیبی به قصه اصلی فیلم وارد نشد.
در واقع تفاوت نسخه اکران شده با نسخه‌ای که
در جشنواره فیلم فجر نمایش داده شد، چندان زیاد نیست.
سالور در پاسخ به پرسشی درباره گذشت بیش از سه سال
از زمان ساخت «سه کام حبس» و کهنه شدن موضوع آن گفت:
فیلم «سه کام حبس» تاریخ مصرف ندارد چراکه
سوژه مواد مخدر که فیلم به آن می‌پردازد موضوع جدیدی نیست
اما از قدیم حتی زمان پیش از انقلاب این معضل
در کشور ما وجود داشته و تا امروز هم وجود دارد.
متأسفانه مواد مخدر مسئله‌ای است که هنوز بسیاری از خانواده‌ها
با آن درگیر هستند و به همین دلیل نمی‌توان موضوع آن را کهنه دانست.
ما می‌دانستیم که موضوع فیلم کهنه نمی‌شود، فیلم «سه کام حبس»
را می‌توان همین امروز ساخت چرا که اتفاقات آن همین امروز هم در جامعه رخ می‌دهد.
به همین دلیل صبر کردیم تا شیوع کرونا در کشور کاهش پیدا کند
و پس از آن فضای ملتهبی در کشور ایجاد شد و بعد از آن اتفاقات به نظر می‌رسد
این زمان بهترین فرصت برای اکران فیلم بود.
وی افزود:
مواد مخدر امروز معضل بزرگی در جامعه هست و می‌دانیم
که سال‌هاست مبارزه با این معضل در اولویت دستگاه‌های مختلف بوده
ولی اینکه چقدر این اقدامات موفق بوده مسئله‌ای است که می‌توان مورد بررسی قرار داد
اما وظیفه ما به عنوان سینماگر این است که معضلات را کشف کنیم و پدیده‌هایی چون اعتیاد و مواد مخدر را مطرح کنیم
تا مسئولان مربوطه به این معضل رسیدگی کنند.
در واقع ما این معضلات را اعلام می‌کنیم و تلنگر می‌زنیم اما اینکه چگونه باید به این مسائل رسیدگی شود
در حوزه وظایف ما نیست و مسئولان مربوطه باید به آن رسیدگی کنند.
این تهیه‌کننده در پاسخ به پرسشی مربوط به تفاوت سیاه‌نمایی و بیان معضلات تصریح کرد:
دوستانی که فیلم را خوب نمی‌بینند یا سکانس‌های خاصی از فیلم را می‌بینند
به طوریکه بعضاً در وزارت ارشاد هم ممیزی‌ها اینگونه صورت می‌گیرد،
معمولاً بر اساس همان سکانسی که دیده‌اند نتیجه‌گیری می‌کنند و به فیلم برچسب می‌زنند.
به جرأت می‌توانم بگویم که «سه کام حبس» گوشه‌ای از اجتماع خودمان را نشان داده،
ما هیچ مسئله‌ای را در فیلم به شکلی غلوآمیز مطرح نکرده‌ایم،
فقط اتفاقات اجتماعی را به شکل حقیقی نشان دادیم و اگر کسی معتقد است بخشی از فیلم حقیقت ندارد
باید مستنداتی به ما ارائه دهد وگرنه درباره وجود اعتیاد و آسیب‌هایی
که این پدیده به خانواده‌ها و جامعه زده نیازی به تحقیق نیست
و خیلی راحت در جامعه می‌توانید اثرات وجود این پدیده را ببینید.
وی افزود:
کافی است به برخی محله‌ها سر بزنید و ببینید که دسترسی به مواد مخدر چقدر آسان است،
اگر شما بخواهید از نانوایی نان بخرید،
شاید ۱۵ دقیقه از وقتتان را صرف این کار کنید اما در برخی محله‌ها خرید مواد مخدر آسان‌تر از خرید نان است.
حال اگر بخواهیم چشممان را روی واقعیت ببندیم
چگونه می‌توانیم این معضل را شناسایی کنیم و برای حل آن تصمیم بگیریم؟
فیلم «سه کام حبس» یک فیلم اجتماعی تلخ و زهردار است
چرا که باید برای برقراری ارتباط با مخاطب و تلنگر زدن حائز چنین ویژگی‌هایی باشد.
سالور در ادامه اظهاراتش تأکید کرد:
مسئولان همیشه اصرار دارند که ما نیمه پر لیوان را ببینیم اما برخی مواقع باید نیمه خالی را دید
چرا که خطرات در آن نقطه وجود دارد و باید با شناخت آن از بروز خطرات جلوگیری کرد.
«سه کام حبس» روایتگر قصه جوانی است که به دلیل مشکلات مالی
تصمیم می‌گیرد با انجام کاری اصطلاحاً یک شبه پولدار شود و همین تصمیم باعث می‌شود بحران‌های بزرگی در زندگی‌اش ایجاد شود.
ما امروز نمونه‌های چنین اقدامی را در جامعه‌مان می‌بینیم و جوانان بسیاری هستند
که تصمیم می‌گیرند خیلی زود به موفقیت‌های مالی برسند و خود را به دردسر می‌اندازند
چرا که معمولاً رسیدن به هدفی بزرگ از مسیری کوتاه به کارهای خلاف و غیر قانونی ختم می‌شود.
ما به مخاطبان خود هشدار داده‌ایم که یک مسیر نادرست برای رسیدن به موفقیت ممکن است او را به شکست بزرگی برساند.
کاش کسانی که معتقدند نباید معضلات اجتماعی را مطرح کرد از این منظر به «سه کام حبس» و فیلم‌هایی اینچنین نگاه کنند.
وی افزود:
اگر چنین نگاهی به فیلم‌های اجتماعی وجود داشته باشد نه تنها این فیلم‌ها را محکوم به سیاه‌نمایی نمی‌کنند
لکه این آثار را فیلم‌هایی لازم و ضروری برای جامعه می‌دانند که می‌توانند معضلات را به جامعه گوشزد کنند.
به نظر من اگر ما توانسته باشیم چنین تلنگری به مخاطب بزنیم رسالت خود را انجام داده‌ایم.
سیاه‌نمایی برچسب و اصطلاحی است که معمولاً دوستان پشت میز نشین از آن استفاده می‌کنند
تا بتوانند میزهای خود را حفظ کنند
در صورتیکه مخاطب ما می‌تواند خودش درباره فیلم قضاوت کند
و بفهمد که آیا ما قصد سیاه‌تر نشان دادن جامعه را داشتیم
یا رویکردمان کاملاً صادقانه بوده؛
به نظر من مخاطب ایرانی آنقدر باهوش هست که قصد و هدف فیلمساز را بفهمد؛
همانطور که در جشنواره فیلم فجر هم بازخوردهای خوبی را شاهد بودیم.
به عنوان مثال در یکی از اکران‌های فیلم «سه کام حبس» شاهد بودم
خانمی درحالیکه به شدت گریه می‌کرد به پریناز ایزدیار گفت که تو زندگی من را در این فیلم بازی کردی.
ما با همین بازخوردها جایزه‌مان را از دست مخاطب گرفتیم.
سالور در پایان درباره تبلیغات فیلم «سه کام حبس» گفت:
مجموعه «خانه فیلم» در پخش این فیلم با ما همکاری می‌کند.
هیچ همکاری نهادهایی مثل شهرداری و صداوسیما تا این لحظه با ما نداشتند
و هیچ بیلبورد و تبلیغاتی در اختیار ما قرار داده نشده است.
شهرداری ترجیح می‌دهد بیلبوردهایش خالی باشد اما کالاهای فرهنگی را تبلیغ نکند،
متأسفانه معمولاً با کالاهای فرهنگی برخورد قهری می‌شود و فیلم ما هم از این قاعده مستثنی نیست.
خانه فیلم در تلاش است تا همکاری‌هایی با بخش‌های خصوصی در جهت تبلیغ این فیلم داشته باشد
وگرنه بخش دولتی هیچ حمایتی از این فیلم نخواهد کرد.
انتهای پیام/
