اندیشهسازی با آثار برجسته ادبیات نمایشی
(سینماآفیس) – یک بازیگر تئاتر؛ بالا بردن پتانسیلهای اجرایی را بوسیله بهرهمندی از متون برجسته ادبیات نمایشی جهان تاثیرگذار دانست و اندیشه و تفکر متعالی در بطن جامعه را نیز از پیامدهای این اثرگذاری عنوان کرد.
ژالیا شاکری بازیگر نمایش «اهمیت ارنست بودن» در گفت و گو با سینماآفیس اظهار داشت: «در این اجرا نقش دوشیزه «پریسم» را اجرا میکردم و شخصیت دوشیزه پریسم به دلیل خطا و اشتباهی که به صورت کاملا اتفاقی و بدون هیچ نیت و غرضی در گذشته مرتکب شده است، احساس گناه میکند و سالها با این حس توام با گناه زندگی می کند و عذاب وجدان دارد. او احساس انس و الفت خودش را با پناه بردن به کلیسا می داند و با کشیشی که در آن کلیسا کار میکند آشنا میشود و به حال و هوای روحانی کلیسا پناه می برد.»
وی افزود: «بیست و هشت سال پیش او در خانوادهٔ ایی به عنوان پرستار بچه کار میکرده. یک روز پسربچه را برای گردش بیرون برده و هرگز بازنگشته است و دوشیزه پریسم توضیح میدهد که به علت حواسپرتی بچه ای که در ساک دستی بوده در ایستگاه ویکتوریا جا گذاشته است .»
وی در خصوص استفاده از متون خارجی تصریح کرد: «متون بزرگ ادبیات نمایشی از جهات مختلف و در هر دوره ای می تواند به سبب پتانسیل های بالای خود، اجرایی کامل و نمایشی تفکر برانگیز را در صحنه پدیدار سازد. که آثار نویسندگان بزرگی چون ویلیام شکسپیر، برتولت برشت، تنسی ویلیامز و… را می توان به عنوان نمونه هایی از این دست مثال زد. اهمّیّت ارنست بودن مشهورترین نمایشنامهٔ اسکار وایلد است و امروزه، به کرات در کشورهای خارجی اجرا میشود. این نمایشنامه را می توان ظریفترین و شاخصترین نمونهٔ کار وایلد نامید.»
وی ادامه داد: «یکی دیگر از نویسندگان شاخص این جرگه اسکار وایلد با نمایشنامه ی اهمیت ارنست بودن کمدی موقعیتی است که در داستان هرکدام از شخصیت ها با چند اتفاق روبرو می شوند و آن محاصره و گرفتار شدن شخصیت های داستان است که با بازی و نقش آفرینی خود در خلال داستان باعث خلق کمدی شده است.»
او گفت: «در این نمایش هرکدام از کاراکتر ها یک هدف رادنبال می کنند و در راستای هدفشان موانعی دارند. همه ی شخصیت ها ی داستان در حال فرار از موقعیت فعلی خودشان هستند و نمایش از زمانی که وارد فضای ییلاقی می شود حالتی دلنشین تر و گرم تری به خود می گیرد. بازیگران رها تر می شوند و داستان شکل جذابتری پیدا می کند.
شاکری درباره تعویض های صحنه نمایش گفت: نگاه مبتکرانه ای که در تعویض صحنه ها و کمدی تازه و خاصی که هر شخصیت در این حین به خود می گیرند، و صحنه آرایی و چیدمان میزانسن ها را وارد بازی خود می کنند و از آن بازی می گیرند و سبکی کمدی وار خلق می کنند.»
انتهای پیام/