تردید بین تئاتر و عشق را در نمایش فردریک ببینید
سینماآفیس:تئاتر عشق گروهی از هنرمندان است اما وقتی در مقابل عشق به معنای عام قرار بگیرد، کدامشان برنده خواهند شد.
فردریک، تردید بین عشق و نمایش
به گزارش پایگاه خبری سینماآفیس؛ “مملکت بدون تئاتر مانند درشکه بدون اسب می‌ماند”؛ این بخشی از مونولوگ حمیدرضا نعیمی در نمایش فردریک با کارگردانی حمیدرضا نعیمی، نویسندگی اریک امانوئل اشمیت و ترجمه شهلا حایری است.
اریک امانوئل اشمیت در نمایشنامه فردریک از زندگی بازیگر مشهور و عاشق‌پیشه‌ای به نام فردریک لومتر سخن می‌گوید که باید بین تئاتر و عشق یکی را انتخاب کند؛ در واقع فردریک لومتر ستاره بازیگری تئاتر بولیوار در پاریس و فرانسه قرن ۱۹است که ناگهان در میان تماشاچیان نماشهایش متوجه ۲چشم میشی‌رنگ می‌شود که در فضای تاریک سالن همچون چشمان گربه می‌درخشند.
نمایش “فردریک” که از ۷آذرماه سال جاری با بازی محمد امین پازوکی، مریم صدری، امیر کربلایی‌زاده، آرمین یعقوبی، علی صادقی، ارسلان شباهنگ، مهران اکبری، سجاد حیدریه، کامبیز امینی، صالح لواسانی، بهناز نازی، جوانه دلشاد، حمیدرضا نعیمی، ایمان سلگی، کتانه افشاری‌نژاد، فرهاد قدیم‌خانی، محمدحسین خلج، احمدرضا میررجبی، سحر لطفی، یاشار احمدی، مهرداد طلایی، رضا داوودوندی و رضا جهانی روی صحنه سالن اصلی تئاتر شهر رفته، به شیوه بازی در بازی اجرا می‌شود و با متن‌های کمدی همراه با ترانه‌های شاد به صورت طنز به مسائل می‌پردازد. اجرای نمایش نیز موزیکال با چند خواننده و همخوانی بازیگران است.
دکور سازه‌های حجیم با تغییر در پرده‌ها، طراحی حرفه‌ای لباس‌ها و گریم از ویژگی‌های نمایش فردریک است.
نمایش فردریک، یک نمایش ۲ساعته است و طبیعتا هر فردی که ۲ساعت در یک جا بنشیند، خسته خواهد شد اما شاید برایتان جالب باشد که بدانید تماشاگران نمایش مذکور خسته نمی‌شوند زیرا آن نمایش جذابیت‌هایی چون میزانسن‌های خوب، بازی‌های نسبتاً اندازه، شوخی های به جا، طراحی لباس و گریم درجه یک و موسیقی و تک خوانی های دلنشین را دارد و تقریباً در تمام طول اجرایش لبخند را روی لب‌های مخاطبانش نگه می‌دارد و لحظاتی هم آنها را غمگین می‌کند.
کارگردان نمایش فردریک با تکیه بر ذکاوت‌اش متن اصلی را به گونه‌ای ویرایش کرده است که گویا همه سعی‌اش بر این بوده که به آن پایبند بماند بنابراین نمی توان از صریح بودن پیام‌های اجتماعی و سیاسی درستی که داخل متن وجود دارد، انتقاد کرد و حتی این مستقیم بودن نقد های سیاسی از اثر بخش بودن کار کم نمی‌کند.
شاید با شنیدن عنوان فردیک یا تئاتر بولوار، به نظر برسد نمایشی که این روزها در سالن اصلی تئاتر شهر به روی صحنه رفته، از نوع تئاتر بولوار قرن نوزدهم فرانسه است که مخاطبان آن قشر فرودست جامعه بودند اما نمایشنامه‌ی امائول اشمیت از بستر تئاتر بولوار و زندگینامه فردیک لومتر بهره برده تا نمایشنامه‌ای برای اهالی تئاتر و علاقه‌مندان به آشنایی با هنر تئاتر بنویسد و از جزئیات زندگی و تفکر و دغدغه‌های اهالی تئاتر)بخصوص بازیگران) بگوید تا به جامعه نشان بدهد که اهالی تئاتر، همان‌ها که روی صحنه‌اند ، همان‌ها که پشت صحنه‌اند، همان‌ها که شایعه پشت سرشان زیاد است و همان‌ها که می‌گویند تافته‌ی جدا بافته‌ی مردم‌اند، واقعاً چه کسانی هستند.
تماشاگر با دیدن نمایش فردریک علاوه بر آشنایی با زندگی بازیگران ، معضل سانسور در آثار ادبی-هنری را لمس می‌کند و با تکرار همیشگی تاریخ رو به رو می‌شود.
در نهایت باید گفت نمایش فردریک اجرایی دلچسب و قابل احترام با نقص‌هایی کوچک در این روزهای تئاتر ایران است.
خبرنگار: پارسا آقازاده
