رونق یا رکود گیشه‌ها
(سینماآفیس) – از قرار سال آینده نیز همچون هر کالا و خدمات دیگری افزایش قیمت بلیت سینماها گریبان‌مان را خواهد گرفت، سوال اینجاست؛ آیا جامعه در چنین شرایط اقتصادی توان خرید بلیط سینما خواهد داشت؟ اساسا در چنین بحرانی، سینما الویت چندم خوانوار ایرانی‌ست؟
طی روزهای آینده قرار است از نرخ جدید بلیت سینما رونمایی شود. نرخی که شنیده‌های موثق از افزایش ۳۳درصدی آن حکایت دارند. البته که شنیده‌های غیررسمی دیگر نیز حاکی از آن هستند که نرخ پیشنهادی سینماداران به سازمان سینمایی، از ۳۳درصد هم فراتر رفته و آنها برای بلیت ۷۰ هزار تومانی دورخیز داشته‌اند. با این حال، آنچه تاحدوبرای بسیاری مسجل شده آن‌که انجمن سینماداران برای بلیت سال آینده سینماها، یکی از ۲ قیمت ۶۰ و ۷۰ هزار تومان را پیشنهاد داده است و حالا همه چیز در انتظار موافقت سازمان سینمایی است تا مشخص شود که ارزان‌ترین سرگرمی مردم ایران قرار است برای سال آینده با چه مبلغی ارائه شود.
پیشتر در گزارشی جانشین‌های خنثی کردن این افزایش قیمت بلیت، را عنوان کردیم. اما قبل از اینکه بخواهیم به پارامترهایی چون افزایش روزهای نیم‌بها، عملیاتی شدن طرح بلیت شناور، اجرایی کردن اکران‌های مردمی برای هر فیلم و…به‌عنوان راهکار بنگریم باید این اصل را مورد توجه قرار دهیم که نخستین مورد مهم برای تقویت بنیه سینما در سال ۱۴۰۲، حضور حداکثری مخاطبان در سالن‌های تاریک است و این مهم به دست نمی‌آید مگر با عدم‌افزایش قیمت بلیت.
درست است که با افزایش قیمت بلیت، راهکارهایی چون آنچه در بالا به آنها اشاره شد، می‌توانند از ریزش حداکثری مخاطب جلوگیری به عمل آورند اما باید به این نکته نیز توجه داشته باشیم که طبق تجربه سنوات مختلف، هر افزایش ولو حداقلی قیمت بلیت سینماها، سبب ریزش درصدی از مخاطبان خواهد شد بنابراین نخستین راهکار حفظ آمار موجود مخاطبان برای سال آینده سینماها، عدم‌افزایش قیمت بلیت سینماهاست.
اگر برای سال ۱۴۰۲، قیمت بلیت در همین اندازه ۴۵ تا ۵۰ هزار تومان، ثابت بماند و طرح‌های تشویقی اجرایی شوند، شاهد افزایش میزان مخاطب خواهیم بودکاملا طبیعی است که همه شاخص‌های سینماداری و تولیدفیلم، با افزایش سرسام‌آوری مواجه شده است اما قدرمسلم آن‌که پوشش این میزان هزینه‌ها، با افزایش قیمت بلیت، سرشکن نخواهد شد و مطمئنا گیشه، در پشت سر این سرانه‌ها حرکت می‌کند.
بنابراین اگر برای سال ۱۴۰۲، قیمت بلیت در همین اندازه ۴۵ تا ۵۰ هزار تومان، ثابت بماند و طرح‌هایی چون تکثر روزهای نیم‌بها و یا بلیت شناور اجرایی شود، شاهد افزایش میزان مخاطب خواهیم بود. درواقع سینماها به‌جای نگاه ابزاری به بلیت و کسب سود احتمالی از طریق بالا بردن قیمت بلیت، باید به سیاست هم‌افزایی مخاطبان و تلاش برای افزایش ضریب اشغال صندلی‌های خود بیندیشند تا اینکه بخواهند از متد کلیشه‌ای افزایش قیمت بلیت بهره ببرند.
این متد، در هر سال، منجر به ریزش بخشی از مخاطبان سینما شده است. هم‌چنان‌که وقتی قیمت بلیت برای سال جاری، ۵۰درصد رشد کرد و از سقف ۳۰ هزار تومان، به ۴۵ هزار تومان رسید، تبعات این تصمیم، در همان اکران نوروز مشخص شد؛ جایی که تنها ۷۵۵ هزار نفر در ۱۳ روز نخست فروردین، به تماشای فیلم‌ها نشستند تا یک آمار ضعیف در طلایی‌ترین زمان اکران سالانه رقم بخورد. تداوم این سیاست برای سال آینده، قطعا سهم مخاطب از صندلی‌های سینما را با کاهش معناداری مواجه خواهد ساخت و سینما را با تمام داشته‌هایش، در یک پرتگاه غیرایمن قرار می‌دهد.
برخی شنیده‌ها نیز حکایت از آن دارند که ریاست سازمان سینمایی، مخالفت جدی خود را با افزایش قیمت بلیت اعلام کرده و از سینماگران و دفاتر پخش خواسته تا سیاست چابک‌سازی حداکثری را با همین قیمت بلیت، عملیاتی کنند. طبیعتا استقبال ۱۰۰۰ نفره از بلیت ۴۵ هزار تومانی، بسیار بهتر از استقبال ۵۰۰ نفره از بلیت ۶۰ هزار تومانی خواهد بود و این، نکته بسیار مهمی است که متاسفانه در طول سالیان گذشته، مورد توجه قرار نگرفته است.
اگر قیمت بلیت برای سال آینده با افزایش همراه نباشد و از سوی دیگر، طرح‌های تشویقی نیز بلافاصله پس از تعطیلات نوروزی احیا شوند، آن‌زمان به‌راحتی می‌توان ادعا کرد که گیشه فصل بهار سینماها، می‌تواند به اندازه نصف گیشه سالانه ۱۴۰۱، بهره‌وری داشته باشد. این راهکار، سود به‌مراتب بیشتری را نصیب صاحبان فیلم، دفاتر پخش و البته سینماداران خواهد کرد و مردم نیز استقبال بیشتری از سینماها به عمل خواهند آورد.
انتهای پیام/
