
آخرین نقش؛خاموشی صدای یک اسطوره
سینماآفیس: خاموشی صدای بینظیر منوچهر والیزاده، واقعیتی تلخ برای اهالی فرهنگ و هنر است.
پایگاه خبری سینماآفیس گزارش میدهد؛ منوچهر والیزاده که صدایش با خاطرات کودکی و نوجوانی بسیاری از ما گره خورده، دیگر در میان ما نیست و صدایش خاموش شده است.
او فقط یک دوبلور نبود؛ بلکه هنرمندی بود که با تسلط بینظیرش بر فن دوبله، به هر شخصیتی که جان میبخشید، هویتی منحصر به فرد به او میداد. اینگونه از جیمز باندِ مغرور و جذاب گرفته تا شرلوک هولمزِ زیرک و باهوش، هر کدام با صدایی خاص و متناسب با شخصیت، در ذهن مخاطبان ایرانیشان ماندگار شدند.
تسلط منوچهر والیزاده بر لهجهها، لحنها و احساسات، نشان از مهارت فوقالعادهی او داشت.
او به شخصیتها تنها صدا نمیبخشید، بلکه روح میدمید.
این صداپیشه توانا با هر کلمه و هر جمله، بیننده را به داخل فیلم میکشاند و او را به همذاتپنداری با شخصیتها وادار میکرد.
ما با صدای او خندیدیم، گریستیم و با شخصیتهای فیلم همراه شدیم.
والیزاده با صدای خودش بخشی از تاریخ دوبله ایران را نوشت اما حالا، سکوت جایگزین صدای جادویی او شده است. سکوت تلخی که خالی از صدای گرم و ماندگار یک هنرمند استثنایی است. اما میراث او، خاطرات شیرین و صدای ماندگارش، همچنان در دل ما به یادگار خواهد ماند.
آخرین نقش والیزاده اگرچه تلخ است، اما به خوبی نمایانگر میراثی است که در تمام سالهای فعالیت هنریاش از خود به جا گذاشته است.
یادش گرامی و روحش شاد.