هوک… زیست بومی جهانی
(سینماآفیس) – نشست خبری فیلم سینمایی هوک ساخته حسین ریگی روز گذشته در پردیس ملت برگزار شد.
ریگی کارگردان فیلم هوک اهل سیستان و بلوچستان است و فیلمسازی حرفه‌ای را اولین بار سال ۹۹ با ساخت فیلم لیپار تجربه کرد، فیلمی که در جشنواره آن سال حضور پیدا کرد. ریگی توجه به اصالت و نگاه به منطقه بومی جغرافیای زیسته خود را یکی از محوری‌ترین انگیزه‌هایش برای فیلمسازی قلمداد می‌کند و در دومین تجربه فیلمسازی به سراغ قصه‌ای رفته است که تماما در استان سیستان و بلوچستان می‌گذرد.
ریگی معتقد است باید بومی زندگی کرد و جهانی فکر کرد. شاید برای همین دومین تجربه فیلمسازی‌اش بیشتر به سینمای حرفه‌ای نزدیک‌تر است و احتمالا یکی از بخت‌های دیده شدن در جشنواره چهل و یکم فیلم فجر باشد.
پس از نمایش فیلم سینمایی هوک، کارگردان این فیلم در نشست خبری به اهالی رسانه گفت:
«همیشه فریادم این بود سیستان و بلوچستان در فیلم‌ها به درستی نشان داده نشده و دوربین زاویه درستی نسبت به آنجا نداشته است. پس وظیفه خود دانستم که درباره این خطه فیلم بسازم.
در اولین گام «لیپار» را ساختم.»
کارگردان فیلم هوک اظهار داشت: «معمولا دوستان که با فیلم اول وارد سینما می‌شوند، با یک فیلم پرتنش ورود پیدا می‌کنند تا دیده شوند.سیستان و بلوچستان مهد بومی ورزش بوکس است و اولین مدال طلای دنیا را دانیال شهبخش از این استان بدست آورده است. به همین دلیل ابتدا تردید داشتم که فیلم ورزشی و بومی بسازم یا خیر. من ۳ سال به ساخت «هوک» فکر می‌کردم.بلوچ یک زبان است و برای اینکه از زیرنویس استفاده نکنیم پس سراغ لهجه رفتیم. با این حال من خودم بلوچ هستم و همیشه به این فکر می‌کردم که چرا لهجه‌ها خوب در نمی‌آیند پس تلاش کردم این بخش خوب از آب دربیاید.ما بهترین منابع را در سیستان داریم. میوه موز را از این استان به کشورهای منطقه صادر می‌کنیم و می‌توانم با اطمینان بگویم بسیاری این واقعیات را نمی‌دانند چراکه سینما تصویر این چهره را به تصویر نکشیده است. به عنوان مثال وقتی کسی با لباس سیستان و بلوچستان به تهران می‌آید، از او ترس یا درخواست‌های عجیب دارند. چرا باید اینگونه باشد؟
کدام تهیه‌کننده بخش خصوصی یا دولتی پای کار آمد تا فیلمی درباره سیستان و بلوچستان بسازد که چهره جدیدی نشان دهد.»
این فیلمساز همچنین ادامه داد: «قرار بود بازیگران غیرچهره به فیلم بیاوریم و جلساتی در این زمینه داشتیم تا سراغ بازیگری برویم که فیلم ویترینی درست داشته باشد. وقتی امیرمهدی ژوله پیشنهاد شد، برای من هم این علامت سوال پیش آمد که چرا ایشان اما در حال حاضر راضی هستم. ناگفته نماند حضور بازیگران حرفه‌ای می‌تواند نوعی انتقال تجربه برای بازیگران بومی باشد.دستمزد جزو مباحث خصوصی افراد است و ارقام و اسنادی که بین ما رد و بدل شده است. طبیعتاً هر هزینه‌ای بر عهده بنیاد فارابی بوده و با ملاحظات آن بوده است. همه همکاران دستمزد خود را کامل دریافت کردند.»
این فیلمساز سیستانی تبار در پاسخ به سوال، سینماآفیس پیرامون پایان‌بندی تراژیک و به نظر غیرواقعی این اثر، که قهرمان سالیان متمادی تلاش وافر داشته تا به مسابقات جهانی راه یابد، حتی در این مسیر جان یکی از عزیزان خود را از دست می‌دهد پس به طبع نباید به تعمد خود باخته شود، توضیح داد: « شاید موفق در مبارزه نبود. او در تردید قرار می‌گیرد که بازی برده را ببرد یا ببازد و رفتن به تیم ملی به اندازه شادی هموطنش اهمیت نداشت.»
انتهای پیام/
