گام اول تئاتر شناخت مخاطب

(سینماآفیس) – مدیر خانه موزه انتظامی، کسادی در تئاتر که برخواسته از فیلترینگ است را خارج از حوزه مدیریت تئاتری‌ها دانست و از پیدا کردن راه‌های جایگزین خبرداد.

مدیران تئاتر که نمی‌توانند مساله فیلترینگ را حل کنند، بنابراین باید دنبال راه‌های جایگزینی برای تبلیغات گروه‌های هنری باشند.

شکرخدا گودرزی از فعالیت دوباره سالن تئاتر خانه موزه انتظامی خبر می‌دهد و با ابراز تاسف از شرایط دشوار گروه‌هایی که در این مقطع نمایش اجرا می‌کنند، می‌گوید: گاهی خودم شرمنده گروه‌ها می‌شوم که در این وضعیت دارند کار می‌کنند.

او به ایسنا گفت: اینستاگرام یک فضای گسترده برای کسب و کار بود و اطلاع‌رسانی در آن کاملا جا افتاده بود اما پیام‌رسان‌های داخلی هنوز جا نیفتاده‌اند و نتوانسته‌اند مانند اینستاگرام هم فضای تجاری ایجاد کنند و هم فضای تبلیغات.

گودرزی اضافه می‌کند: در حال حاضر و در گام اول گروه‌های نمایشی باید نوع مخاطب خود را شناسایی کنند و بعد خود گروه برای جذب این مخاطب تلاش کند و راه‌های خلاقانه‌ای بیابد. مثلا در کار کودک، برقراری ارتباط با مدارس و مهدهای کودک، یکی از راه‌های جذب تماشاگر است.

او با تاکید بر لزوم یافتن راه‌های تازه برای جذب مخاطب در تئاترمی‌افزاید: یک گروه برای سالن خالی که نمی‌تواند روی صحنه برود چون تئاتر بدون تماشاگر بی‌معناست. فعلا در مقطعی هستیم که به فضای مجازی دسترسی نداریم و گروه‌ها هم برای تبلیغات‌ محیطی کارهای‌شان پولی ندارند اما شهرداری و سازمان زیباسازی می‌توانند به گروه‌های نمایشی در کار تبلیغ و اطلاع‌رسانی کمک کنند.

بخش دیگری هم به عهده خود گروه‌هاست تا مثلا با کارهایی مانند پخش تراکت بتوانند اطلاع‌رسانی کنند. البته اموری مانند شناسایی مخاطب و برقراری ارتباط با او برای کارهای کودک راحت‌تر است ولی برای گروه‌های بزرگسال، شرایط واقعا پیچیده‌تر است.
او در پاسخ به این پرسش که با توجه به سابقه همکاری‌اش با شهرداری فکر می‌کند سازمان زیباسازی چقدر با گروه‌های نمایشی برای تبلیغات شهری همراهی‌کند، توضیح می‌دهد: در گام نخست، مدیران تئاتر باید برای از دست رفتن تبلیغات در فضای مجازی به فکر جایگزین باشند. از سوی دیگر امکاناتی هم مانند بودجه فرهنگ عمومی کشور وجود دارد که بخشی از آن می‌تواند در خدمت اطلاع‌رسانی تئاترها باشد. انجام این امور به مدیران تئاتر برمی‌گردد که هنرمندانی را که به سختی کار می‌کنند، یاری رسانند. خود من در خانه موزه انتظامی گاهی از شرایط گروه‌ها شرمنده می‌شوم. بخصوص که بسیاری از آنان جوان هستند و برای ساخت یک کار ساده هم باید هزینه بالایی بپردازند. تنها کاری که می‌توانم انجام دهم، این است که به عنوان یک مشاور در کنارشان باشم ولی مدیران تئاتر واقعا باید چاره‌جویی کنند تا ببینیم چگونه می‌توانیم در کار بچه‌های تئاتری گشایشی ایجاد کنیم.

انتهای پیام/