وصف حال هنرهای تصویری کشور از زبان یک بازیگر؛
فیلم کوتاه گام به گام با جامعه قدم برداشته و جلو رفته است اما…
سینماآفیس: متاسفانه اکثریت قریب به اتفاق فیلمهای بلند، سریالها و برخی نمایشها به لحاظ اتفاقات و موضوع در یک مقطع زمانی متوقف شده و از جامعه و اتفاقات روز عقب افتادهاند، و همچنین تئاتر مستقل در سایه نمایش های تجاری، کمتر مورد توجه قرار گرفته است. ولی فیلم کوتاه همگام با جامعه و اتفاقات بروز پیش رفته و از جامعه عقب نمانده ، لیکن به دلیل فرصت محدود اکران و حمایت کمتر مسئولین آنطور که باید بین مردم جا نیفتاده و هنوز جایگاه اصلی خود را پیدا نکرده است.
پایگاه خبری سینماآفیس گزارش میدهد؛ فیلم کوتاه (گالته) به نویسندگی، تهیهکنندگی و کارگردانی حسن جمشیدی و با بازی آرزو تاجنیا در پردیس سینمایی مگامال اکباتان اکران شد.
خبرنگار پایگاه خبری سینماآفیس به همین بهانه به سراغ آرزو تاجنیا بازیگر رفت تا از او بپرسد که تئاتر، سینما و تلویزیون کشورمان هماکنون چه وضعیتی دارند؛ آرزو تاجنیا بازیگر در پاسخ به این سوال گفت: به نظر من تئاتر ما امروز با معضلی به نام ضعف نمایشنامه و متن دست و پنجه نرم میکند و وجود این معضل بازیگرانی را که تلاش میکنند گزیدهکار باشند، کمکار جلوه میدهد.
او افزود: من فکر میکنم هماکنون فیلمهای بلند و سریالهایمان نیز با مشکل فیلمنامه مواجه هستند و به همین دلیل نتوانستهاند نزدیک به جامعه حرکت کرده و از اتفاقات جاری جامعه فاصله گرفته اند ؛ از طرفی چون هدف اصلی فیلمهای بلند و برخی نمایش ها فروش و بازگشت سرمایه می باشد از بیان دغدغه های اصلی جامعه جا مانده و درگیر موضوعات کهنه، تکراری و گاها کلیشه شده است و به نظر میرسد که گرچه فیلمهای کوتاه به خوبی توانستهاند نزدیک به جامعه حرکت و رشد کنند، فیلمهای بلند و سریالهایمان در یک مقطع زمانی متوقف شده و از لحاظ فیلمنامه، موضوع و تاثیر گذاری، پیشرفت چشمگیری نداشته اند.
این بازیگر تشریح کرد: حال شاید برای شما این سوال پیش بیاید که مگر همان افرادی که فیلمنامه فیلمهای کوتاه را مینویسند، نویسندگان فیلمنامه فیلمهای بلند نیستند؟ در پاسخ به این سوال باید گفت برخی از افرادی که فیلمنامه فیلمهای کوتاه را مینویسند، نویسندگان فیلمهای بلند نیز هستند بنابراین میتوانند ایدههای به روزشان را چنان پردازش کنند که بتوان فیلمهای بلند با کیفیتی تولید کرد اما هزینه تولید فیلم کوتاه بسیار کمتر از هزینه تولید فیلم بلند است، پس میتوان این گونه نتیجه گرفت که مشکل تنها به فیلمنامه برنمیگردد و ناشی از مسئله میزان هزینهکرد ،عدم حمایت و اعتماد لازم به نسل جوان و خلاق و گاها رفتار سلیقه ای تولید کنندگان این عرصه است که باعث شده کیفیت اثار در حد قابل قبول هم نباشد.
تاجنیا در بخش دیگری از صحبتهایش به این مسئله اشاره کرد که همانطور که پیشتر گفته، فیلمهای کوتاه توانستهاند همگام با جامعه گام بردارند و از آنچه در سطح جامعه رخ میدهد، عقب نمانند اما به دلیل آنکه فرصت اکران کمی داشتهاند و مورد توجه کمتری قرار گرفته اند ، نتوانستهاند جایگاهشان را آنطور که باید در جامعه پیدا کنند البته در سالهای اخیر در مقایسه با قبل توانستهاند توجه مسئولان امر را بیش از پیش به خودشان جلب کنند.
عکسها از باران انوری
خبرنگار: نسرین خدایاری